ساختمان چند منظوره در نیویورک

 

معماران ZA جایزه ی دوم مسابقه ی بین المللی طراحی یک هتل در جنوب شهر نیویورک را از آن خود کردند. این طرح پیشنهادی همگن با ساختمان ها, کارکردها و ساختارهای خیابان در محله ی ۲۳ خیابان ۱۳۴ – ۱۰۰ در عوض جداسازی بازدید کنندگان از محیط و به منظور نزدیک شدن به هدف اصلی مسابقه ساخته خواهد شد. معماران ZA بعضی از اصول جدید سازماندهی هتل را بسط می دهند. از آنجایی که هیچ ساختمان هتلی به خودی خود وجود ندارد, آنها پیشنهاد کردند که اتاق های هتل در ساختمان موجود قرار بگیرد( ادارات, بخش مسکونی) و با تارهایی از مسیری بزرگ متصل شوند.

 

به منظور تجربه ای پویا در زندگی در این مکان ما یک گونه ی جدید از فضا خلق کردیم. فضایی که نیمی ساختمان/ نیمی خیابان است, این بنا یک حجم زنده ی آویزان است که تعدادی از فعالیت های عمومی را در بر می گیرد و نه تنها به بازدیدکنندگان بومی و هتل بلکه دیگر گردشگران کنجکاو و ساکنین شهر را جذب می کند. این الهام بخش زندگی عمومی فعال اطراف هتل خواهد شد. این بنا قلب محله است. هتل خدمات خصوصی خود را ندارد.

همه ی امکانات ( رخشوی خانه, رستوران, آرایشگاه, باشگاه) توسط بازدید کنندگان هتل و متقابلاً ساکنین محل استفاده می شوند. کاربری های دیگری قبلاً در خیابان وجود داشته که اکنون به عنوان بخشی از خدمات هتل داخل حجم اصلی قرار گرفته است. به بازدیدکنندگان هتل کارتهایی برای استفاده از همه ی کارکردهای ذکرشده به طور مجانی ارائه می شود. همه ی ارتباطات و جریان مردم از طریق قلب محله هدایت می شود. که در آن بازدیدکنندگان می توانند از طریق رمپ ها و آسانسور از خیابان حرکت کنند. تسهیلات این مکان شامل: زمین بازی, فروشگاه, فضای نمایشگاهی, کافه, بار, هتل, منطقه ی استراحت, سینمای کوچک, کتابخانه, سالن کنفرانس می باشد.

از داخل این حجم منظری جالب به بازدیدکنندگان می دهد که می توانند زیر چشمی به پنجره های دیگران نگاهی بیندازند و یا صحنه هایی از ترافیک خیابان و فضای شهر را مشاهده کنند. عملکرد اصلی قلب به منظور جلب مردم و ترکیب با آن و آشنا کردن آنها با فضاهای تنگ است. در حالی که مردم را با فعالیتهای متنوع درگیر می کند. در هر کدام از سطوح بازدیدکنندگان قادر به گرفتن مسیرهایی آویزان از نماهای ساختمان وضع موجود هستند که نهایتاً به اتاق های هتل در ساختمان های قدیمی منتهی می شود.

کارمندان همسایه و مستأجرین می توانند درها را در مسیرهای بالکن مرصع کاری کنند و از همه ی امکانات عمومی فراهم آمده در اتاق های قسمت بالا برای مثال در بلوک اداری استفاده نمایند, این نگاهی اجمالی به زندگی هرروزه این کارگرها از طریق پنجره های مدور کوچک در پارتیشن را ممکن می سازد. و همچنین یک در و راهی برای خروج از ساختمان وضع موجود ارائه می دهد. نهایتاً بازدیدکنندگان ارتباط نزدیکی با ساکنین محل بدون مختل کردن آسایش آنها در کنار این مرکز جدید عمومی برقرار می کنند. حضور این بنا چنان است که کیفیت زندگی در مقیاس محله را افزایش داده و موجب تولید پول بیشتر می شود وممکن است در آینده به یکی از آیکون های نیویورک تبدیل شود.