|
|
در این پست یکی از بازسازیهای موفق فضاهای بلا استفاده شهری را میبینیم. رکنی که در بسیاری از مناطق تهران شدیدا مورد نیاز است. دیدن کانسپت مجموعه در طراحی المانهای عمودی و تجسم روند طراحی خالی از لطف نیست.
در این پست به ارائه مقاله ای پرداختم در باب تاریخچه آموزش معماری در ایران. مقاله ای جامع که به درک خودم از تاریخچه آموزش معماری کمک شایانی کرد.
در این پست به ارائه کوتاه نوشته ای که توسط خانم مهندس مریم توکلی نوشته شده و در وبسایت انجمن مهرازی بام منتشر شده میپردازم.
این نوشتار دغدغه ی بسیاری از دانشجویان معماری (مانند اینجانب) میباشد.
تصویر1: عکاس نگارنده
روند شکل گیری تفکر مدرن(نوگرایی) در ایران
تفکرات مدرن از اواخر دوره قاجار(حکومت ناصرالدین شاه به بعد) و با تاسیس دارالفنون و فرستادن دانشجویان برای تحصیل به فرنگ در ایران شکل گرفت.البته تلاش های کمی نیز توسط عباس میرزا برای شروع نوگرایی در ایران صورت گرفت که بیشر در زمینه نظامی تاثیر گذار بود.این تلاش ها برای پیشرفت وحرکت به سوی مدرنیته در ایران روی به سوی تقلید ظاهری از جوامع اروپایی گذاشت.علت بروز این تقلید صرف را می توان در از خودباختگی سران کشور در برابر ظواهر بیگانه و عدم پذیرش تفکر مدرن به صورت نقادانه و آگاهانه دانست.در این مسیر مطمئناً معماری وسیله ای بسیار خوب برای تقلید از بیگانگان به شمار می آمد .در این دوره طرح های معماری غربی با امکانات ، مصالح و سبک معماری سنتی در ایران اجرا شد و معماران سنتی ایرانی که حتی تا به حال یک بار فرنگ را نیز ندیده بودند بنا به در خواست شاهان و شاهزادگان دربار مجبور به تقلید و اجرای این طرح ها حتی فقط از روی کارت پستال های خارجی می شدند که نتیجه، ایجاد و بروز یک معماری کارت پستالی در این دوره بود.
در دوران پهلوی اول(1300 تا 1320)معماری ایران صرفاً به تقلید از گذشته ایران، به خصوص معماری قبل از اسلام پرداخت.